Vrijheid

Biografie Lena de Lannoy 1950 – heden

Naam: Helena, Catharina de Lannoy. (later afgekort tot Lena).
Moeder: Cornelia, Geertruida de Lannoy
Vader: Hendrik, Petrus de Lannoy.
Geboren te Bilthoven op 12-03-1950.

Karakter: Opstandig, creatief, kunstzinnig, grote mond, vrijgevochten en sociaal.

Helena groeit op in het rijke Bilthoven vanuit een goed gesteld katholiek gezin.
Helene is heel creatief en schildert veel maar op school heeft ze wel problemen.

Haar ouders komen al vele generaties uit welgestelde gezinnen en vinden het belangrijk dat Helena dit in stand houdt. Omdat ze enigst kind is word er, ook al is ze een meisje, veel van haar verwacht. Ze wordt gedwongen om gymnasium te doen maar dit lukt haar niet omdat ze niet van leren houdt en het niveau haar te hoog gegrepen is. Ze heeft veel ruzie thuis met haar ouders en broer die haar niet begrijpen. Ze zakt terug naar het vmbo op de Werkplaats wat haar beter afgaat. Hier vindt ze ook eindelijk mensen die haar creatieve passie delen en die haar begrijpen. Dit is met de opkomst van het hippietijdperk en ze sluit zich samen met haar vrienden hierbij aan. Hiermee stapt ze dan ook van school en reist samen met andere vrijgevochten hippies met een Volkswagen busje door Europa zodra ze 16 is. Ze heeft van haar ouders een fotocamera gekregen en maakt overal foto’s van.

Ook verandert ze haar naam in Lena om zo haar oude wereld nog meer de rug toe te keren en omdat de naam Lena in het Hindi staat voor: ‘zonlicht’.
Ze leert erg veel mensen kennen waarmee ze in natuurgebieden samen kampeert en drugs zoals LSD neemt. Als ze 19 is raakt ze zwanger, ze weet niet precies van wie, en krijgt een zoon, Noa, waar ze heel blij mee is. Alles is los en onbezonnen.

Tot 4 jaar later haar wereld instort.

Haar zoon is nog erg jong en bewegelijk. Hij heeft alle vrijheid. Op dat moment verblijven ze net bij een mooie maar gevaarlijke rivier. Vele mensen springen vanaf de rotsen in het water om zo het leven en het gevaar te kunnen ontwaren.
Noa ziet dit gebeuren en klimt ook op de rotsen. Voordat Lena door heeft wat er gebeurt springt hij in het water waarop de stroomversnelling hem meteen te pakken heeft en hij 200m verderop levenloos aanspoelt. Lena is ontroostbaar en verslagen en trekt terug naar haar geboorteplaats en gaat weer bij haar ouders wonen.
Hier probeert ze in de katholieke kerk van haar ouders troost en kracht te zoeken maar dit lukt haar niet en ze wordt alleen maar ongelukkiger. Ook laat ze haar fotografie in dit tijdperk vallen.
Op een dag komt Jeroen, een oude vriend, haar tegen en vertelt dat hij tegenwoordig in Berlijn woont. En dat dit de nieuwe stad is waar alles gebeurt en of ze misschien mee wil? Aangezien ze verder niks heeft wat haar in Bilthoven houdt gaat ze op zijn aanbod in en vertrekt in 1975 naar Berlijn.

 

Berlijn is dat moment de trekpleister voor de punk, drugs en kraak scene en Lena valt hier middenin. Na de hippiejaren is het een sterk contrast maar ze merkt dat ze het heerlijk vindt om radicaal te kunnen zijn en van dat liefelijke af te kunnen raken.

In de hardheid en de demonstraties kan ze eindelijk haar woede over haar verloren zoon kwijt. En met verschillende verdovende middelen kan ze de rest van haar problemen ook uitbannen. Omdat haar ouders haar financieel blijven sponsoren hoeft ze niet de prostitutie in of op een andere manier aan geld te komen. Verder maakt ze wel foto’s van de demonstraties die ze aan kranten probeert te verkopen.
Het gaat niet goed met haar en ze ziet geen uitzicht meer in het leven. Ze leeft van dag op dag wachtend op haar einde, ze is dan 32.

Dan leert ze Dmitri kennen. Een rustige jongen uit Rusland die naar Berlijn is gekomen om kunstenaar te worden. Hij heeft een kalmerend effect op Lena en het lukt hem haar uit de radicale wereld te halen. Dmitri heeft heel veel geduld met Lena en het lukt haar om van de drugs af te komen.
Ze neemt hem mee naar Bilthoven en stelt hem voor aan haar ouders die, tot boven haar verwachting in, hem erg aardig vinden. Hierdoor is het voor de 1e keer in haar leven dat Lena en haar ouders met elkaar kunnen omgaan en elkaar begrijpen.
Met hulp van haar ouders kunnen ze samen een oud transportschip kopen die ze ombouwen tot woning met behulp van vrienden en andere bootbewoners.

In Amsterdam is een haven die niet gebruikt werd en gekraakt is. Hier voegen ze zich bij en wonen samen met andere vrijheid zoekers en krakers. Maar als de haven wordt ontruimd vinden ze een ligplek vlakbuiten Utrecht. In deze periode werkte ze voor de Volkskrant en maakt ze vaak foto’s voor de Volkskrant magazine.

De boot is nog steeds in staat om te varen en vaak gaan ze een week, maand of langer weg om te zwerven over het water en voor Pampus of andere eilanden te liggen.
En dit geeft Lena eindelijk de vrijheid waar ze haar leven lang al naar op zoek was.